Er zijn alweer een paar weken voorbij sinds mijn vorige blog weken vol excursies en een prachtige workshop natuur journaling! de bergen lijken alweer ver weg. Maar als ik mijn natuurjournal open sla dan ben ik direct weer boven op de berg!. Dat is het mooie van het bijhouden van een natuurjournal, het is genieten tijdens het maken en genieten om terug te kijken en lezen.
Bovenstaande pagina maakte ik langs een vrij drukke wandelroute bovenop de Jöchelspitze in het Lechdal. Met een kabelbaan zijn we een stuk omhoog gegaan en het bijzondere is dat er met het stijgen steeds weer andere soorten planten en insecten te zien zijn.
Terwijl ik de bergen schilderde kwamen er steeds Duitse en Oostenrijkse wandelaars kijken wat ik aan het schilderen was. Ze vonden het prachtig, ik werd zelfs gefilmd en een aantal van hen wilden mijn werk kopen. Ik ben toeschouwers tijdens het schilderen helemaal niet gewend en hoewel het vleiend en leuk was, werd ik er stiekem ook een beetje verlegen van!
Ik tekende deze sprinkhaan die tussen de bloemen zat en liet hem zien aan mijn vriend en hij zei: Hé je hebt een jonge sprinkhaan getekend. Je hebt namelijk de aanzetten van de vleugels getekend als hij volwassen wordt krijgt hij daar de vleugels. Nou dat was een hele openbaring voor mij, ik wist helemaal niet dat jonge sprinkhanen nog geen vleugels hebben en volwassen dieren wel. Daarom vind ik de tekening zo leuk, ik heb een belangrijk detail getekend zonder dat ik het wist tijden het tekenen.
Deze pagina is gemaakt bij een ski oord dat er helemaal verlaten bij lag. De dag was het koud en vochtig, tijdens het schetsen kreeg ik hele koude handen en raakte ik langzaam verkleumd. De kleur heb ik daarom achteraf pas toegevoegd. Langs het kleine beekje stonden een heleboel vetkruidplantjes. Een vleesetende plant die vliegjes vangt op zijn kleverige bladeren, ik was erg blij dat ik deze plantjes heb gezien. Vleesetende planten spreken nou eenmaal zeer tot mijn verbeelding en deze soort had ik nog nooit gezien! En op dat moment stonden ze ook nog in volle bloei, met hun mooie dieppaars gekleurde bloemen.
Soms lukt het niet om een schets af te maken zoals de vlinder rechts. Op dat moment vind ik dat soms wel frustrerende maar ja het hoort nu eenmaal bij de dynamiek van het natuur journalen en het schetsen van dieren die bewegen. Soms komt het dier of een soortgenoot later nog terug waardoor je alsnog verder kunt.
Reactie plaatsen
Reacties