Natuurdagboek blog

In de loop van de derde week was het erg onstuimig en stormachtig weer. Ik was bang dat een groot deel van de bladeren er in een keer uitgewaaid zouden zijn. Gelukkig bleek dat heel erg mee te vallen. Alleen in de kruin was een stuk kaler dan de week ervoor.  De gele kleuren beginnen in deze week de de overhand te nemen. 

Aan het einde van de vierde week bracht ik aan het einde van de middag een schilderbezoekje aan de open plek waar mijn boom staat. De andere weken was ik er steeds rond het middag uur. Het licht en de sfeer van de plek waren totaal anders, het is leuk om deze verschillen te registreren. En natuurlijk is geen moment hetzelfde, een bewolkte dag heeft een heel ander effect op de kleuren van de bladeren dan en dag met stralende zon. En juist al deze effecten maken het buiten schilderen zo ontzettend interessant. 

Een update van mijn beukenboom in de herfstboom challenge. Hoe is mijn boom in een week verkleurd? Vorige week beschreef ik hoe je de prachtige kleurverandering van een boom in de herfst kunt vastleggen. Doe je ook mee ? In mijn blog van vorige week heb ik alles in eenvoudige stappen uitgelegd. Zie onderstaande link. 

Herfstboom challenge

Vandaag ben ik terug gegaan naar de grote beukenboom op een openplek in het bos. Het is een prachtige  plek die begroeit is met dopheide, struikheide en sterretjesmos. Het is een heerlijke plek om te schilderen, ik kom er helemaal tot rust en voor even bestaat er niets anders dan die openplek en ik. 

Onderweg door het bos kom ik groepjes parelstuifzwammen tegen. Ik sta even stil om ze beter te bekijken en te schetsen, ik verbaas me over de bijzondere vorm en structuur van deze paddenstoelen. 

Ik kijk ieder jaar weer uit naar de herfst, naar de explosie van warme van kleuren waarmee het hele landschap om ons heen een heel ander aanzicht krijgt. De kleuren wil ik het liefste in me opzuigen, zeker omdat ik weet dat daarna alle bladeren vallen en er een relatief kleurloze periode aanbreekt. 

September zon

Het licht is zacht en de warmte als fluweel

September heeft iets bitterzoets

Er zit afscheid in de warme kleuren

In de distelpluizen die waaien met de wind

En de kruisspin als een koningin midden in haar web.

De lente begint heel voorzichtig, bijna onmerkbaar met de grote lijster die op een koude regenachtige dag in februari zijn melancholische lied begint te zingen.

En dan verschijnen ook al snel de eerste krokussen en met een beetje geluk op de eerste zonnige dag een vlinder.

Deze keer heb ik  een wat kortere blog voor jullie. Want Ik ben ondertussen bezig met iets heel erg leuks! Namelijk het voorbereiden van mijn eigen webshop met mooie vogelkaarten, art prints en originele kunst, allemaal geïnspireerd door de natuur om mij heen.  De natuur die nu in winterrust verkeerd.

En de winter is de periode waarin de naakte structuren van de aarde zichtbaar worden. De kleuren zijn ingetogen maar de vormen des te grilliger. De verstilling in kleur laat de prachtige structuren zien die anders onzichtbaar blijven.

En juist bij kale winterbomen kun je deze prachtige grillige vormen goed zien.  Heb jij weleens goed naar winterbomen gekeken?

Het is heel erg leuk om er eens wat meer aandacht aan te besteden en het leuke is: Bomen zijn altijd wel in de buurt. En voor het observeren van bomen is het helemaal niet nodig om een bomenkenner te zijn. 

"Het bos geeft bescherming tegen de regen en de gure wind. Daniël en ik dwalen van het pad af. Hij vind het veel spannender om op avontuur te gaan dwars door het bos, via een wild pad, over een omgevallen boom of een sloot. En ik houd van struinen. Ik kom altijd wel iets interessants tegen. Vandaag is dat de bosgrond die helemaal vol staat met vossenbessen. Samen met het okergele pijpenstrootje en de groenblijvende kraaiheide, geven ze kleur aan het verstilde bos. Dan wordt ik opgeschrikt door een houtsnip die vlak voor mijn voeten opvliegt!”

Terwijl ik deze blog schrijf is het de eerste dag van de winter en de kortste dag van het jaar. Maar zoals ik in mijn vorige blog ook al schreef, zijn er ook op de meest regenachtige dagen nog genoeg natuurlijke verrassingen! Zoals de vossenbessen met hun groenblijvende bladeren en felrode bessen. Ik had wat takjes meegenomen om na te tekenen en de bessen te proeven. Ik probeer de bessen samen met de kinderen, maar die spugen ze direct weer uit. De bessen hebben een behoorlijk zure smaak, best lekker vind ik, maar de nasmaak is nogal wrang. Toch kun je van deze bessen lekkere jam en compote maken, ik heb daar nog geen ervaring mee, maar ik ga het zeker uitproberen.

Insecten hebben mij het afgelopen jaar toch wel het meest verwonderd. Daarom heb ik een top 5 gemaakt van mijn  leukste insectenontmoetingen in 2020!

Onder natuurliefhebbers (waaronder ikzelf) zijn vogels vaak  populair en ook bloemen/planten doen het goed. Maar ik ben erachter gekomen dat insecten echt ontzettend leuk en interessant zijn, vaak mede door hun bijzondere manier van leven. Wil jij weten welke fascinerende insecten ik heb ontmoet? Lees dan snel verder!  

Het is die periode ergens halverwege november als alle bladeren van de bomen zijn gevallen, als de overvloed aan warme kleuren is verdwenen, als de dagen kort en donker zijn. Dat is de periode waar ik elk jaar weer aan moet wennen.  November brengt stilte en inkeer.

Ik ben dan ook stomverbaasd als ik een felgekleurde atalanta zie vliegen in de stromende regen en de harde wind. Net zo stuurloos als de herfstbladeren, wordt hij voortgestuwd.

Deze vlinder kwam nogal verdwaald over in plaats en in tijd! Ik vroeg me af wat een atalanta eigenlijk doet in de winter. Na wat zoeken kwam ik erachter dat ze naar zuid Europa gaan en in het voorjaar weer naar het noorden trekken.

Nu is dan de volgende vraag wat doet deze vlinder nog hier? Is hij achtergebleven of een pionier die het waagt om te overleven in steeds zachtere Nederlandse winters.

En nee, daarmee bedoel ik niet die beschimmelde sinaasappel uit jouw fruitmand, ik heb het hier over paddenstoelen!

Vorig jaar schreef ik ook al over paddenstoelen in mijn blog. Ze hebben iets mysterieus De ene dag is er nog niet èèn paddenstoel te zien en de volgende dag staat er ineens een complete heksenkring. Daarnaast is er een enorme variatie aan kleuren en vormen bij paddenstoelen. Een vriendin van mijn had tijdens een wandeling in het bos foto’s gemaakt van paddenstoelen en die had ze allemaal bij elkaar gezet in èèn beeld. De kleuren sprongen gewoon van mijn scherm en deden niet onder voor de kleuren van zomerbloemen.

Net als bloemen bij planten, zijn paddenstoelen de vruchtlichamen van schimmels,  ze produceren sporen en daaruit groeien weer nieuwe schimmels. Planten groeien vooral boven de grond, we kunnen ze zien en voelen. Schimmeldraden zitten meestal onder de grond en zijn vaak zo klein dat ze met een microscoop bekeken moeten worden. Het schimmelrijk is voor ons dus grotendeels onzichtbaar en het leuke van een paddenstoel is, dat er ineens iets op plopt van die verstopte wereld! Ik lees op de website van ‘ de kennis van nu’ (een wetenschapsprogramma van de NTR) dat er in een emmer bosgrond wel 1500 km aan schimmeldraden zit. Dat is echt ongelofelijk veel!

Terwijl ik deze blog schrijf joelt de wind om het huis, hij doet de bomen heen en weer zwiepen, schudt de bladeren los en  maakt de takken kaal.

Begin oktober zaten de meeste bladeren nog aan de bomen, de eerste bomen en struiken begonnen te verkleuren. En dat is precies het moment waarop ik met de kinderen salamanders vond rondom de voet van onze fruitbomen. Elk jaar gaan ze in winterslaap tussen het schors, het hoge gras en de bladeren.

Winterslaap heeft iets fascinerends, het spreekt nogal tot mijn verbeelding: een behaaglijk plekje zoeken, het gezellig en warm maken, veel eten, een grote voorraad aanleggen en daarna kan je je voor een half jaar terug trekken uit de buitenwereld. Rust.

Ik houd van de maand september  Het groen en de levendigheid van de zomer zijn nog aanwezig maar langzaam aan komen er steeds meer warme tinten in het palet: Het rood van de rijpe bessen en het okergeel in de noten en de bladeren die in verval beginnen te raken. Het licht is zachter en de nachten en ochtenden kunnen alweer fris zijn.

We hebben de afgelopen maand een paar mistige ochtenden gehad en wat is het dan mooi om de spinnenwebben te zien glinsteren in het ochtendlicht. Heb jij er weleens opgelet hoeveel verschillende soorten spinnenwebben er zijn? De bekendste is natuurlijk het grote web van een kruisspin maar je hebt ook spinnen die een soort trechtervorm maken waarin hun prooi verstrikt raakt. Vanmorgen zag ik nog spinnenwebben in de vorm van een pyramide tussen het hoge gras. Welke soorten spinnenwebben kom jij tegen? Er zijn er vast nog veel meer!